حتی ابرها هم ، غرور دارند. نیمه شبها آرام آرام می بارند.. بی صدا ، همزمان با خاموشی ِ ما. آدم که دیگر ، جای خود دارد اما تو این را نفهمیدی و له کردی همه غرور مرا ...